Mooie en vooral financieel gezonde verbeterplannen, dat wil toch elk bedrijf?
Vaak kan dit gerealiseerd worden door de aanschaf of invoering van bepaalde tools of methodieken, maar wat betekent die verbetering voor mij?
Ook in de wereld van supply chain en logistiek worden er zeer goede initiatieven genomen voor de verbetering van processen en daarmee de verlaging van kosten en een verhoging van de service naar de klant. Studies en analyses wijzen dan op flinke besparingen, echter; in de praktijk blijkt vaak dat dit potentieel niet, of niet volledig wordt benut.
Alweer enige tijd geleden sprak ik met een expert en docent in Supply chain Management. Vanuit zijn achtergrond bij één van de beste universiteiten van Nederland sprak hij over een verbeterproject rondom de bevoorrading van supermarkt winkels.
Een vernieuwde methodiek waarbij het systeem door middel van geavanceerde algoritmes en berekeningen de bestel- en aanvultaak over zou nemen van de shopmanager. Dit zou leiden tot een besparing van miljoenen euro’s op voorraad- en proceskosten. Uiteindelijk was het een succesvol project, vertelde hij, maar de besparing was minder dan verwacht. De reden; de shopmanagers bleven zich bemoeien met het bestelproces. Shopmanagers die dachten; Wat betekent die verbetering voor mij?
Hoe kan dat nou? We hadden het toch allemaal uitgedacht?
Is die shopmanager een saboteur? Dat denk ik zeker niet. Als je het mij vraagt zou je elke shopmanager een plezier doen als hij/zij zich mag concentreren op datgene wat hij het leukst vindt, namelijk verkopen en vooral de klant tevreden maken, toch?
Waarom ging het dan toch mis?
Stel je voor; je doet al jaren hetzelfde werk, en zoals in elke baan zijn er altijd activiteiten die je minder leuk vindt om te doen. Maar het zijn immers de activiteiten die horen bij JOUW baan, toch? Dat herkennen we allemaal. Hoe kan het dan dat wij het allemaal zo lastig vinden om die rotklus los te laten, zodra iemand een methode heeft gevonden die dat mogelijk maakt?
Is er tijdens de implementatie van bovenstaand voorbeeld stilgestaan bij ‘de zingeving’ in het werk van de shopmanager en het gevoel die hij daarbij beleeft? Ook al was het een rotklus, het was wel onderdeel van ‘zijn werk’ en daarmee ZIJN toegevoegde waarde binnen het bedrijf waar voor hij werkt.
Het is de toon die de muziek maakt.
Zijn we niet allemaal een beetje angstig voor het feit dat de baas ons straks niet meer nodig zal hebben? Soms bewust, maar heel vaak onbewust. En dat in een tijd waarin goede arbeidskrachten schaarst zijn. ‘Supply Chain Nederland’ schreeuwt om mensen!
Zie dit artikel niet als een aanval op eerdergenoemde methodiek en analyse, meer als een aanvulling. De puntjes op de i! Iets soortgelijks gebeurt namelijk veel vaker.
In mijn eigen carrière zag ik het regelmatig. Eerst tijdens mijn jaren als interim ’er, later als consultant en trainer bij de implementatie van software voor voorraadoptimalisatie.
Dan werd er gezegd; ‘de mensen willen niet mee!’. Reacties van medewerkers waren; ‘Waarom moet het anders, we deden het toch goed!’
Midden in het snijvlak tussen de vakgebieden ICT en Supply chain management heb ik briljante mensen ontmoet; Rekenaars, programmeurs, ontwikkelaars, stuk voor stuk experts en vaak zelfs de beste van Nederland in dat wat zij deden. Eén van de dingen die zij gemeen hadden; hoe beter de oplossing, hoe lastiger deze specialisten het vonden om het ‘gewone’ publiek te laten aanhaken.
Mijn rol was dan vooral ‘de organisatie mee krijgen’. Een procesverbetering betekent voor mij niet dat we de huidige processen met minder mensen of in minder uren kunnen doen, maar vooral dat we onze mensen kunnen helpen beter te worden in dat wat ze doen. Zodat ze door zelfontwikkeling een betere toegevoegde waarde kunnen hebben in hun werk. Uiteindelijk gaat dan ‘vanzelf’ de performance omhoog.
Hoe dan? Wat betekent die verbetering voor mij?
Neem als voorbeeld voorraadoptimalisatie. Dat is niet alleen een feestje van de planners en inkopers. De verkoopafdeling, product management en de directie/ het management hebben daar ook een belangrijke rol in. Die afdelingen spreken echter niet altijd dezelfde taal als de voorraadspecialisten.
Het belangrijkste is dat iedereen weet wat er van hen verwacht wordt, maar bovenal dat ze zich bewust worden van wat die verbetering voor hen betekent. Want uiteindelijk geloof ik dat een procesverbetering binnen een organisatie een voordeel is voor iedereen binnen die organisatie.
Natuurlijk houdt mijn ‘tak van sport’ niet op bij voorraadoptimalisatie. Er zijn veel meer proces vraagstukken waar specialisten door middel van analyse hebben aangetoond dat men software en/of andere werkmethodieken kan gaan gebruiken om iets beter te maken.
Dontwikkeling richt zich niet op de specialistische kant van deze verbetering, maar op de mens- en proceskant. Samen met de inhoudelijk specialisten.
- Wat moet er gebeuren om iedereen het voordeel in te laten zien? Wat betekent die verbetering voor mij?
- Op welke manier vertalen we de specialistische oplossingen naar begrijpbare oplossingen voor iedereen?
- Hoe gaan we uiteindelijk om met deze veranderende situatie?
- Hoe benoemen we de vrijgekomen behoeften in scholing en/of (persoonlijke) begeleiding die deze verbetering als gevolg heeft?
Worstelt u met deze vragen, neem dan contact op of kijk op de Linkedin bedrijven pagina van Dontwikkeling.