De afgelopen weken heb ik meegedraaid in de ouderenzorg, voor een procesanalyse. Tijdens de observaties moest ik denken aan een lied dat ooit is uitgebracht door Edwin Evers. Het was in 1998 dat Edwin Evers met zijn imitatie van de broertjes de boer het liedje ‘Geld maakt niet gelukkig’ uitbracht. Het lied begint met de volgende tekst.
Geld maakt niet gelukkig
Dat zei mijn ouweheer
Voetbal in Oranje
Doe je voor de eer
Ouderenzorg
Tijdens mijn analyse in de ouderenzorg kwam ik er keer op keer achter dat niet alleen voetbal in oranje voor de eer gedaan wordt. De meeste medewerkers die ik zag en sprak werkten er niet om rijk te worden. Ze bezaten een innerlijk vlammetje die ze elke dag opnieuw in staat stelde alles te geven voor goede zorg. Ik zag de eer om dit te mogen doen voor een ander mens. Zo kwam het dat ik opnieuw mijn hart verloor aan de zorg.
Procesoptimalisatie
Prachtig én lastig tegelijk! Al sinds jonge leeftijd houd ik mij bezig met het efficiënter en effectiever maken van activiteiten. Vroeger met hobby’s en later in mijn werk. Hierin zal ik niet uniek zijn. Zeker niet als je jezelf afvraagt welke activiteiten je vaak als eerst wilt optimaliseren. Die activiteiten waar je de meeste hekel aan hebt. Omdat we een hekel hadden aan afwassen, verzon men de vaatwasser. Omdat men gek werd van alles opschrijven, verzon men een typemachine en later een computer. Zo kan ik nog wel even doorgaan..
De zorg
Terug naar de zorg. Uiteraard draaide ik niet voor niets mee in de ouderenzorg. Het was mijn taak om op zoek te gaan naar activiteiten die beter, sneller, efficiënter of effectiever kunnen, óf simpelweg niet nodig waren. In veel gevallen ging het al super efficiënt en vooral effectief. In andere gevallen kon ik, als relatief buitenstaander, heel goed zien dat er ruimte is voor verbetering. Vooral bij activiteiten die er door de jaren heen ingesleten zijn. De alom bekende; ‘’Dat doen we altijd zo!’’, ‘’We hebben daar geen goede spullen voor’’, ‘’We hebben maar één printer’’, ‘ Iemand heeft mij ooit gezegd dat ik dat zo moet doen, dan doe ik dat!’’.
Slechte gewoontes die je een fijn gevoel geven
Terug naar de ontdekking dat activiteiten waar je een hekel aan hebt, het makkelijkst te optimaliseren zijn. Het werkt helaas ook andersom. Activiteiten die je graag doet, of waar je lol in hebt, die zijn vaak met zoveel passie ingesleten dat je er maar moeilijk los van komt. Die activiteiten zijn vergelijkbaar met slechte gewoontes. Denk aan chips eten, roken, of te lang in bed blijven liggen.
Het dilemma
Zo ontstaat het dilemma in de zorg. De zorgmedewerkers die ik gezien heb, die hebben zowel lol als passie in hun werk. Vervolgens vertellen dat iemand hier en daar niet altijd even efficiënt is, dat is één ding. Dat moet al heel voorzichtig, maar met de juiste onderbouwing is dat haalbaar. Daarna begint het pas. Je kunt een roker vertellen dat het slecht is voor de gezondheid, je kunt een chips eter vertellen dat hij er dik van wordt, maar dat betekent niet direct dat ze er mee stoppen.
Veranderbereidheid
Verandering begint altijd eerst bij de mens, daarna pas in het proces. Mensen willen graag veranderen, maar niet veranderd worden zonder dat ze weten waarom dat voor hén belangrijk is. De mens meenemen in verandering, daar gaat om. What’s in it for her or him om in beweging te komen naar een nieuwe situatie? Zo ben ik zelf, al weer een hele tijd geleden, gestopt met roken. Niet omdat de huisarts, die toevallig ook mijn schoonvader is, zei dat het ongezond is, daar merkte ik op die leeftijd niets van. Ik ben gestopt omdat hij mij er op wees dat er mensen zijn die, omdat ze jarenlang roken, niet meer in staat zijn om met hun eigen jonge kinderen te voetballen. Dat raakte me, daar zat de ‘what’s in it for me’, ik werd veranderbereid.
Wilt u weten hoe we bij uw organisatiewijziging de ‘what’s in it for the people’ boven water kunnen krijgen, om zo de medewerkers veranderbereid te krijgen? Neem dan gerust contact met mij op.