De ZZPer in een achtbaan door de piramide van Maslow

Maslow, wat was het ook al weer?

De Maslow piramide, wie kent het niet? Volgens mij heeft iedereen deze piramide wel eens voorbij zien komen bij een opleiding of training. Maar hoe werkt het nu eigenlijk? Op ‘school’ vertelden ze mij dat een mens in het leven alle stappen doorloopt in onderstaande piramide. Pas als we voldoende eten en slapen zullen we ons gaan richten op een veilig dak boven ons hoofd, pas als we dat ‘veilige huisje’ voor elkaar hebben maken we ons druk om bij een bepaalde groep te horen. Zodra we bij een groep horen zoeken we naar aanzien en waardering binnen die groep en daarna willen we ons juist weer onderscheiden binnen die groep en richten we ons op zelfontplooiing. Logisch, toch?

Wat de meeste docenten op school niet vertelden is dat je in verschillende situaties en verschillende fases in jouw leven heen en weer schommelt tussen de stappen in de piramide. Dat maakt de piramide voor mij juist zo herkenbaar en toepasbaar.

Veel ZZPers ondervinden dit nu aan der lijven, inclusief ikzelf. De stap naar het ondernemerschap is voor veel ZZPers toch een vorm van zelfrealisatie, zeker voor degene die er bewust voor gekozen hebben. Jezelf als merk willen neerzetten en willen onderscheiden van de anderen in jouw vakgebied. Deze hele corona crisis zorgt echter op meerdere fronten voor disruptie, wat ons allemaal onrustig en onzeker maakt.

Als een achtbaan door de piramide

De vraag is alleen of jij als ZZPer deze disruptie toebedeeld aan het juiste level in de piramide. In eerste instantie zijn we allemaal geneigd de onrust te verklaren door het feit dat er ineens aan onze veiligheid en zekerheid wordt getornd. Dat was natuurlijk ook zo, vooral in het begin van de crisis. Angst om ziek te worden, angst om geen geld te hebben. Dat zorgde er tijdens de lockdown letterlijk voor dat we ons even minder druk maakte om onderdeel van een (sociale)groep te zijn. We wisten waar we het voor deden, toch?

Naarmate de weken verstreken zakte voor veel mensen de angst om ziek te worden en vervloog de onzekerheid wat betreft inkomen, door adequaat handelen van de overheid, door het aanspreken van jouw eigen financiële buffer, of gewoonweg door het feit dat er weer nieuwe kansen voorbij kwamen.

Vooruit kijken

Na deze 1^e periode zien we dat ZZPers op verschillende manieren vooruit kijken.

Mensen waarvan hun werk en dus de groep waar ze toe behoren ‘gewoon weer’ lijkt te zijn zoals het was voor de crisis, schieten al snel terug in zelfontplooiing.  Er zijn ook ZZPers  die blijven hangen in de financiële onzekerheid. ZZPers die zodanig geschrokken zijn en zich nu afvragen; is dat ZZPschap voor de lange termijn wel aan mij besteed? Wil de klant straks nog wel betalen voor mijn product of dienst? Krijg ik als individu straks nog wel de juiste erkenning en waardering? Of is het toch handiger om mezelf weer bij een groep aan te sluiten?Wat doe je dan? Terug in loondienst? Meer overheidssteun aanvragen?

Ook het antwoord op die vragen komt voort uit de Maslow piramide. Waarom ben jij ooit ZZPer geworden? Voor het geld? Voor het aanzien om bij ‘die groep’ te horen? Of juist om je te onderscheiden van een groep?

Hoe zat dat bij mij?

Persoonlijk miste ik tijdens de crisis ineens het onderdeel zijn van een groep en betrapte me er op dat ‘loondienst vacatures’ mijn aandacht gingen vragen. NIET voor de centen, NIET voor de zekerheid, maar puur om onderdeel van een groep te zijn. Toen ik die behoefte kon vervullen door als vanouds  in gesprek te gaan met andere ZZPers verdween deze ‘loondienst behoefte’ als sneeuw voor de zon.

Zelfstandig ondernemen zit hem voor mij vooral in de autonomie, juist in de keuze om te switchen tussen ‘in het team’ en ‘naast het team’. Natuurlijk ben ik graag welkom in een groep, maar niet per se om er een vast onderdeel van te zijn.

Overheidssteun

Hoe zit dat bij jou? Als ‘mijn reden’ ook voor jou dé reden is geweest om voor jezelf te beginnen dan zijn er wel een paar voorwaarden om die ‘zelfontplooiing’ vast te blijven houden. Eén daarvan is een financiële buffer. Zonder financiële buffer zak je de volgende (fase van de)crisis onherroepelijk terug in onveiligheid en onzekerheid. Persoonlijk heb ik gelukkig nog geen financiële steun bij de overheid aan hoeven vragen, maar ik ben blij dat mijn boekhouder mij ooit geadviseerd heeft om een half jaar financiële buffer op te bouwen, te behouwen en daarnaar te leven. Vooral dat laatste!! Om die reden heb ik mij, in ieder geval financieel, niet direct zorgen hoeven maken.

Jouw plekje in de piramide bepaalt ook jouw mindset bij de mogelijkheid om überhaupt overheidssteun aan te vragen. Mensen waar momenteel het water aan de lippen staat MOETEN het wel aanvragen, om de behoefte aan ‘zekerheid en veiligheid’ te bevredigen. Dat begrijp ik volkomen!

Andere ZZPers zeggen; Die regeling is er nu eenmaal voor ZZPers, ik ben onderdeel van die groep, dus daar heb ik recht op, als een ander het doet doe ik het ook en dan zie ik wel of ik het krijg. En weer een ander zegt; Ik ben bewust ZZPer, ik ben bewust autonoom, ik heb in goede tijden ook aan de mindere tijden gedacht, geef die subsidie vooral aan de mensen die het echt nodig hebben!

In welke categorie zit jij en wat zijn jouw learnings voor de toekomst? Ik hoor ze graag, een (virtuele) koffieafspraak is zo gemaakt!

En mocht je ook wel eens twijfelen?.. Lees dan eens onderstaande songtekst van Xander De Buisonje, of luister het nummer via de youtube link onderaan. De naar het Nederlands vertaalde versie van ‘Casser la voix’ van Patrick Bruel.

Dit is mijn stem

Vroeg of laat, altijd weer water bij de wijn

Vroeg of laat, net even anders willen zijn

Vroeg of laat, de moed dat ik mezelf blijf

Vroeg of laat, schreeuw ik de longen uit m’n lijf

 

Dit is mijn stem, het is wie ik ben

Geloof me maar, wat je ziet is wat je krijgt

Ik geloof niet echt dat er nog heel veel overblijft

Dus neem me maar of laat me zijn zoals ik ben

En adem mee, mee op de hartslag van m’n stem

 

Dit is mijn stem, het is wie ik ben

Ik zie een lamme, een blinde en een simpele dwaas

die de weg weet te vinden, die zichzelf verbaast

wanneer ik worstel naar boven, het is een oud ritueel

voel ik zand in m’n ogen,ik voel het zand in m’n keel

Geen geweld barricades of een vlag in mijn hand

Tegen onrecht, façades en gelul in de krant

Laat de liefde maar stromen, want beloofd is beloofd

Ik beklim slechts mijn dromen, in mijn hart, in mijn hoofd

 

Vroeg of laat, altijd weer water bij de wijn

Vroeg of laat, net even anders willen zijn

Dit is mijn stem, het is wie ik ben

 

https://www.youtube.com/watch?v=x-z386ck1SE